İçeriği kullanıcıları tarafından oluşturulan ve oynanabilir bir şehir tasarım kılavuzunun, tasarımı ve iletişimi için uzmanlardan oluşan
bir ekibe ihtiyacı var; bu ekibin de uzlaşmanın yollarını bulmaya.

Çocukların marul ve pazı yetiştirdiği ekolojik bir yuva üzerine.

Uzun yılladır plak fabrikası olmayan Türkiye’de geçtiğimiz günlerde
bir fabrika kuruldu. Bu vesileyle Feriköy’deki fabrikadan Yeşilköy’dekine, plak fabrikalarının ilk dönemi
ve plak yapımı üzerine.

Başkent ve Altun, Türkiye’de
yaygın olarak kullanılan e-Devlet üzerinden dijital veri güvenliği ve mahremiyetini tartışıyor.

Bir lise tiyatro kulübünün sahnelediği Alien uyarlamasının viral olması, bugünün medya ekosisteminde hayranların ürettiği içeriğin de bir pazarlama aracına dönüşmesi bağlamında düşündürücü bir örnek.

J Dilla, birbirleriyle ilgisiz ve bağımsız değerlendirildiğinde pek kayda değer olmayan sample’ları harmanlamakta büyük bir usta. Onun bu yaklaşımını, insanın kendi hayatına aktarma çabası bile hayatı dönüştürmeye yetebiliyor.

« Toprakla yaşamak, beklemek demekti zaten, ya ektiğini biçmeyi, ya da aklındakini ekmeyi. […] Garip bir tempo vardı hayatta, bahar gibi değildi, kış gibi de değildi. Bu bir fırtına olmasa da, bir şey öncesi sessizlikti. »

Kitaplar kendilerine “özgü bir mekân
ve sürekli bir örgütlenme” talep ediyor. Mesleki ve kişisel takıntılar, insanı kitaplık düzenini bitimsizce sorgulamaya itiyor. Bu durum kimileri için kitap organizasyonunu bir ifade aracına çeviriyor.

Yüzbinlerce yıl sonrasına ilişkin akıl yürütmek, gezegenlerin madenlerini sömürmekten uzayda koloni kurmaya kadar sayısız konuyu kapsıyor.
Ahlaki tartışmaları galaksiler ötesine taşımanın gündelik hayat üzerinde büyük etkisi var.

Her gün yürüyerek hatıraları öldürmek ya da her gün koşarak yalnızlığı çürütmek... Düşünce üretenler hareket etmenin hafızada yarattığı değişimi sıklıkla ifade ediyor. “Acaba günlük rutinlerde yapılan hareketler de insanda böyle etkiler yaratamaz mı?”

Biyoloji Enstitüsü ve Botanik Bahçesi’nin arazi seçimi gerekçesinin peşinde, tarihçi Necdet Sakaoğlu ile yapılan görüşme ve fikirleri destekleyen belgeleri “koklayarak” bulmak üzerine.

« Adımladığım semtlerde gün çoktan sona ermiş, masumlarla suçlular beraber uyuyor. Bireysel düşler
kitlesel zulümlere kapı açarken ifadelendirilemeyen utanç büyük şehri ele geçirmekte. Kontrast karakterler farklılıklarını çarpıştırıyorlar... »

İstanbul dahil sayısız kentin merkezinde iskeleti kalmış gazometreler, değerli konumları nedeniyle yıkılıyorlar. Oysa yok edilmek yerine mekân olarak yeniden kurgulanmaları sadece hafızayı değil yaşantıyı da zenginleştirebilir.

Tasarımcıları gezegende kalan zamanlarını iyi kullanmaya teşvik eden Kırık Doğa sergisi üzerine.

« [S]anatçı, sanatsever ve sanat yapıtı tek bir sürekliliğin, yaratıcı bir sürekliliğin, hayatın sürekliliğinin farklı ve kendilerine has tezahürleri. Aralarında bir ast üst ilişkisi yok. »

Kariyerinin ilk günlerinde üçüncü kişilerin parasızlığını, yalnızlığını, çaresizliğini, isyanını, darlanmasını anlatan Bülbül’ün kendi kaderi de zamanla parçalarıyla iç içe geçer.

Mekas’ın sineması hayatı, hayatıysa sinemasıdır. Kamerasıyla notlar alır, kaydeden bir göz olur, başkaları için, tarih için kaydeder. Tam da şimdi onun filmlerini izlemenin sırası.

« Ağaç budamanın vazgeçilmez bir belediyecilik hizmeti olduğunu sananlar fena hâlde yanılıyorlar. Son on on beş yıldır hayatımıza giren bu kıyım,
başka pek çok şey gibi, önce masumane gerekçelerle ve daha medeni
ölçülerle başladı… »

Grafist Arşivi’nin koruma altına alınması ve araştırmacılara açılması üzerine.

“Dijital Tek Pazarda Telif Hakları Yönetmeliği”nin Avrupa Parlamentosu tarafından onaylanmasıyla tartışmalar büyüdü. Link vergisi ve upload filtresi olarak anılan 11 ve 13. maddeler düzenlemenin öne çıkan maddeleri.

« …durumdan anneme bahsetmedim. Okul takımındaydım ve havalıydım; kendimi iyi hissediyordum. Fakat işler istediğim gibi gitmedi. Gitmemiş yani. »

“Düşünen insan sıkılan bir hayvandır” diyen Boismont, sıkıntı ve melankolinin —ki ona göre birbirinin yerine geçebilen kavramlardır— kişisel değil toplumsal nedenlerden kaynaklandığını iddia eder.

Kıbrıslı bir Türk ve Rum’un, yerel bir zeytin türünden yüzde yüz Kıbrıslı bir zeytinyağı üretme macerası üzerine.

“Evini kurmak için yaşamak gerekir, içinde yaşamak için evini kurmak değil,” diyor Gaston Bachelard. Bu ev için olduğu kadar insan ruhu için de
geçerli belki. Ev insanın iç dünyasını temsil etmiyor mu bir yandan?
Peki ya evin kapısı?

« Kâğıt ancak çizenin elinde, kalemin temasında, grafitin yoğunluğunda dile gelir, kendini açar, başka başka söyler. […] kurşunkalemi saran büyülü
bir hava vardır. »

Chanel’in marka kimliğinin bir parçası olan fantezi dünyasını geliştiren ve kendisiyle rekabet etmek isteyen herkes için çıtayı sürekli yükselten tuhaf tasarımcı üzerine.

Son yıllarda farklı müzik tarzları arasında bir geçişkenlik ve caz müziğinde de gözlenebilir bir dönüşüm söz konusu. “[O]rtaya çıkan bu değişik sesleri, aslında caz denen koca ağacın taze filizleri gibi düşünmek lazım.”

« [G]ündelik hayatın saatleri gündelik çıkarlar için işler, hem de tıkır tıkır. »

« Günümüz tüketim nesnesinin en büyük başarısı kendi üretim sürecine dair bilgiyi tüketiciden esirgemesidir. Herhangi bir nesneyi, tüketim ürünü kimliğine sokan şey endüstriyel üretim sistemine mahsus bir silme işlemidir. »

“Mezarda dinleneceğim ben,” diyen Yılmaz Zenger’i kırk üç yıl beraber çalıştığı Fikret Kaymakçı anlatıyor.

Maaşlı çalışmayı bırakınca para kazanmanın tek yolu “bir şeylere girişmek”. Bunu başarabilmek için “işin komutanı” olmak, “Bu iş olur mu ya?” diyenlere kulak asmamak, “eşe dosta girişmek” ve daha pek çok şeyi becerebilmek gerek.

« Bahar elbette dünden bugüne aynı bahar değil. Ama bizim bu yaşadığımıza eskiler bahar der miydi, orasını bilemem. […] Çok değil, yetmiş yıl ve öncesinin tanıklarının rehberliğinde bir bahar gezintisi yapacağız İstanbul’da. »

Maço erkek kültürünün baskın hâle gelmesiyle cazibesini kaybeden gazinolar ve feminist kadınlar üzerine.

Sistemi devam ettiren yeraltı güçleri
ya da şeytan değil, kamusal ve bireysel dinamikler. Modernlik, kendi Faust’larını içinde barındıran toplumlar yarattı.

90’larda üç arkadaş Singapur’da Shirkers adlı bir film çekerler. Filmin kayıtları, filmin yönetmeni tarafından çalınır. Yaklaşık yirmi yıl sonra ortaya çıkan malzeme yine Shirkers adını taşıyan bir belgeseli mümkün kılar.

Özel hayatıyla paralellik gösteren
rol seçimleri, filmlere kattığı ışık, narin görünümüne zıt hırçınlığı, inatçılığı ve sesi Romy Schneider’i büyük bir istisna kılıyor. O, hem Venüs hem de Afrodit olarak hayal edilebilir.

« Olan, gerçekle gerçek olmayanın bir gün birbirlerinden kopmasıydı ve onlar gerçek olan tarafta kalmışlardı.
Arılar, gerçekti... Ağaçlar gerçekti... Aile, gerçek değildi, kurguydu. Arzular, onlar da gerçek değildi. Aile, arzuların kontrolü için kurulmuş bir yapıydı. »

Cırt cırtlı cüzdanla timsah derisi
cüzdan arasında üçüncü bir yol var. Amaç, veganlığın bir kimlik politikasına dönüşmesini engellemek.
Kimlik politikasına dönüşürse, veganizmin bir cadı avına dönüşmesi
ve toplumsallaşamaması olası.

Rap müzik piyasasını aşarak ana akım müzikle rekabet eden Ezhel, kariyerinin başından beri, kendisi her ne ise o doğrultuda sözler yazıyor öte yandan tutarlı tavrı onun bazı insanların hedefi hâline gelmesine engel olamıyor.

Haberi kendisinden önce gelen bir kitap: Balkon. Orhan Pamuk’un Cihangir’deki dairesinin manzarasını fotoğraf ile yeniden keşfedişini belgeleyen Steidl yayını, takıntı ve fotoğraf arasındaki ilişki üzerine düşündürüyor.

Kurt Heilbronn’a utana sıkıla sorulan “Anne ve babanızdan kalan bir doküman, fotoğraf albümü, not defteri gibi kişisel bir belgeye ulaşma ihtimalimiz olur mu?” sorusu ve sonrasında yapılan görüşmelerle açılan kapılar üzerine.

« …günü güne bağlamakta zorlandığın zamanları da aşmıştın, Neufert sayfalarını çevirmekten yorulduğun dönemeçleri de. Fakat bugün içinde yüzdüğün kesif anlamsızlığın ötesine geçemiyordun işte. İtekliyordun hayatı. Sen bir mimardın ve akrabaların... »

Mimarlık ürünlerinin artık sadece parçaları mı korunacak? Bir zamanlar “kentsel anıt” sayılan Welbeck Caddesi Otoparkı’nın yıkım kararına ilişkin düşünceler.

Devletlerin borçla para üretmediği ve geleceğin çalınmadığı bir dünya olası.

Topluluk bahçesi, genç papa, günler, Abbas Akhavan, Met Üst, sahaf, kedi, mekânda adalet, kâseli iblis, Wiseman, müptezhel, dümen, entrika, İnci Eviner, Lin Pesto, caz camiası, OKNOTOK...

Tsang Kin-Wah, kutsal geyik, boğa, Morrisey, Enver İbrahim, ODTÜ, Taksim, Eleanor Bond, yine Faust, Tolga Tüzün, geleceğin kısa tarihi, bisiklet, el Hamra, 3 mavi 1 kahverengi, lama, drone...

Yazıyüzü, hayvan bilinci, Ryue Nishizawa, kare, sayısal Björk, Tove Jansson, parti, Manifold, şehitlik, Nil, onarım, Füreya, alacakaranlık, Kaf Dağı, etik, Ahmet Güntan, akıl, Kill4Me...

Sezgi, ECM, Feyhaman, kâğıt mimarı, ÇIN, palyaço, Faust, Osman Şahin, derinin altında, Nicolas Jaar, TRT, Perec, Mehtap Baydu, Kalben, favori cinayet, uçurtma, seksek, ağlayan...

İçinde yazı, tipografi ve grafik tasarım üzerine dünyanın dört bir yanından hikâye bulunan kitaba dair notlar.

TED Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nün ilk dört yılını öğrenci işleriyle belgeleyen kitaba dair notlar.

Tasarımcılarla yapılan bir anketin verileriyle yapılmış kitap üzerine notlar.

Richard Skinner’ın, Erik Satie’nin hayatının gerçek biyografik ayrıntıları üzerine kurgulanmış novellası
Kadife Bey ve Satie’nin 152 notadan ibaret ve “840 kez art arda çalmak için” bestesi Vexations üzerine notlar.

Manifold’un Ağustos’ta gerçekleştirdiği font tasarımı atölyesine dair notlar
+ Dokümantasyon videosu