« Tekeli, son kitabıyla, Çebiş Evi’nden başlayıp Hisartepe’ye uzanarak, bize
bir mimarın dünya üzerindeki görünmez evini —mesleğiyle kurduğu mahrem ilişkiyi— anlatıyor. Okuyucuyu da
bu yolculuğa davet ediyor. »

Farklı geçmişlerden gelen farklı fikirlere sahip kişilerin katılımı, grup eğitimi ve takım olarak sorun çözmede daha yaratıcı sonuçlar veriyor. Oyun denen şeyin muhakkak bir galibi bir de mağlubu olması gerekmiyor.

Hikâyeye, coğrafyaya ve ruh hâllerine göre evrimleşen kostümler üzerine.

Yeni bir işe girişince öğrenilenler, hatalardan ders almak, adeta bir mahalle hâline gelmiş İstoç, ender bulunan kavanozlar, İstoç’ta insanın içini aydınlatan anlar ve kurumsal hayatın dışında para kazanabilmek için geçilen yollar üzerine.

Yaratıcı endüstriler yeni bir iktidar alanına dönüştü. Ağa dahil olmayı tercih etmeyen ya da dahil olamayanlar için, meritokrasinin işlemediği ülkelerde
işini iyi yapmak fark etmiyor.

Bir kâğıt parçasında yeniden
karşımıza çıkan, hemen hepsi zaman içinde unutulmuş bir grup müzisyen, konser verdikleri mekânlar
ve hikâyeleri üzerine.

Bir “afişten bize bakan bir öteki ve ötekinin bedeni, ötekinin yersizliği, ötekinin geleceği. Afişteki ‘mülteci’ bedeninin statüsü, izleyicinin de statüsünü tanımlıyor.”

Kaza süreci ve sonrasında yetkililerin davranışları, bürokrasi ve iktidar ilişkisi üzerine pek çok soru ve sorgulamayı mümkün kılan mini dizi Çernobil, dizide değinilmese de facianın Türkiye üzerindeki etkilerini düşündürüyor.

« Hiyerarşi yatay farklılıkları düşey katmanlara tercüme eden yaygın bir yanılgı. Hiyerarşi birbirimiz arasında
ve başka varlıklar üzerinde tahakküm kurmak için kendi kendimize uydurduğumuz kasvetli bir hezeyan. »

« Veganizm, bahçıvan sebze meyvesine dayalı bir mutfak ve damak olmaktan soya, hindistancevizi, buğday gibi endüstriyel bitkilere dayalı dapdar bir mutfak olmaya kayıyor. Kapitalizmin ötesinde bir tarım ve çevre
felaketine dönüşüyor. »

Belki de görece yeni bir medeniyet göstergesi olması nedeniyle yakın geçmişte siyasette bile kendine bir sembol değeri edinen buzdolabı, zamanla az değişti ama çevresinde birçok değişikliğe neden oldu.

Sermayeye değer kazandırma sürecinde spesifik olarak metanın bedeni üzerinde icra edilen işlemlerin rolüne ilişkin.

Mortal Kombat ve Doom gibi oyunlar, oynayanları şiddete yönlendirmiyor; aksine Clint Eastwood filmlerinden öğrenilen varoluş biçimlerinin fütursuzca ve zevkle uygulanabilmesi için güvenli alanlar sağlıyor.

Botanik Enstitüsü’nün en deneyimli profesörlerinden biriyle yapılan iki görüşme, bitki ressamları Nebahat Yakar ile Mari Ertoran’ın işleriyle karşılaşma ve risk alabilmek üzerine.

Foto muhabiri Guy Martin’in ilk kitabı Türkiye üzerine eklektik bir görsel deneme. Siyasi içerikli imgelerin dizi film setlerinden görüntülerle iç içe geçtiği yayın “müthiş bir fotoğraf kitabı, eğer Türkiye’den değilseniz.”

Moda sektöründe yaşanan ekolojik krize yönelik çözüm önerileri çoğu zaman kandırmacadan ibaret. Moda ve giyim araştırmacılarının artık konunun dışında kalmamaları ve daha aktif bir rol üstlenmeleri gerekiyor.

Üst sınıfı dar gelirli kesimden ayıran yaklaşım, farklı ekonomik sınıflara ait insanların birlikte yaşadıkları binada bile yollarının kesişmemeleri için stratejiler geliştiriyor.

Okur yazarlık, Şevki Pekin’in Yirmibirinci Yüzyıl İçin Mimarlık Tarihi adlı kitabı ve soyut yapı maketleri üzerine.

« Eleştiri, şurada burada takınılan
bir tutum, tavır vesaire değildir.
Daha çok, bir hâldir. Hakikaten eleştiri yapıldığında söz konusu olan,
bir şeyi yıkmak değil ama yapmaktır. Yaratmaktır. »

‘Bilmediğinden, görmediğinden korkan’ anne babaların birbirinden uzak ilçelerden gelip Beyoğlu’ndaki stüdyoda rock müzik yapan çocukları.

Kariyeri boyunca kamerasını
hep aynı merakla insanlara ve mekânlara çeviren Agnès Varda’yı anmak için belki de en uygun film, Paris’in yük taşıyan kadın heykellerini yük taşıyan erkek heykelleriyle kıyasladığı esprili kısa filmi olabilir.

Birlikte uyunan yarı açık bir çadır,
çölün fonda olduğu film gösterimi, kolektif üretime yönelik egzersizler, kayıt cihazları, günün akışını belirleyen yemek saatleri, ritmini bulmaya çalışan bedenler ve alan-mekân-yer arasındaki farklar üzerine düşünceler.

“Akademisyenler, çocuklar, dansçılar, grafik tasarımcılar, mimarlar, mühendisler, sanatçılar, sosyologlar, öğrenciler, yazarlar… Şehre dair herkesin sesini duyurduğu, herkesin sesini duyabileceğiniz” Studio-X Istanbul, neden hayatını sürdürmeli?

« Çanakkale Savaşı farklı ulusal kurgulara, inançlara ve mitlere ev sahipliği yapan bir kesişim noktası. Dolayısıyla bir zamanlar silahların karşı karşıya geldiği bu coğrafyada bugün söylemler, gelenekler, anma törenleri
ve kamusal politikalar çatışıyor. »

Sayısız kayıp karşısında umursamaz ve “yürek tembelliği” türünden bir melankoliye kapılmış olsak da,
enkaz-sanat-yapıtı-anıt “‘Barca Nostra’nın lafı dolandırmadan işaret ettiği kaybı görmek zorundayız.”

Modernlik bağlamında ‘öteki’ ile ilişkilenmenin problemleri Türkiye’de
ev kültüründe de gözlemlenebiliyor: Gösterişli ve gündelik yaşamdan yalıtılmış salonlarda.

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın aynı adlı romanında tasvir edilen Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nün steampunk ve fantastik bir yorumu: “Boş Bir Oda Kendi Fonksiyonunu Yaratır” sergisinde yer alan kısa film.

1963’ten beri yayımlanan Mimarlık dergisi arşivinde, kavramlar arasındaki anlamsal ilişkiyi tartışan ve “kavram avcılığı” yaparak üç boyutlu bir dünya kuran atölye üzerine.

Met’in kostüm enstitüsünün 2019 sergisinin teması camp. Kavram, “çirkin olanın bilinçli kullanımından doğan bir estetik” veya “stilize rüküşlük” olarak Türkçeleştirilebilir. Peki, Met Gala’ya gelenler ne kadar camp?

« Sistemin ve mesleğin, […]
yaşıyor olduğu krizi görüyoruz,
fakat mimarlık öğrencilerinin yükselen sesini bir tür ergenlik atarı olarak değerlendiriyoruz… »

Bulunduğu bağlam ve yerde anlam kazanan, başka coğrafyalarda tekrar edilmesi beklenmeyen bir yapı üzerine.

Kaynağını şehri inşa edenlerin oluşturduğu bir şehir tasarım kılavuzu nasıl oluşturulur? Drawdown, eBird, GoodCityLife gibi örnekler ve HEY!
yazar buluşmaları üzerine.

« Beyaz masa örtüsü, keten peçete,
kişi başı birden fazla çatal bıçak olan yerlerde mutluluğu bulamıyorum. Oralarda mutluluğu aradığımı da pek hatırlamıyorum gerçi. »

Gramofon, Cumhuriyet’in ilk döneminde yayılır dört bir yana. “Evler yetmez, balkonlara, kırlara yayılır gramofon. Dans dershanelerinde, kahvelerde, hatta gazinolarda taş plaklar çalınır.” Sonra radyo gelir…

Şair Cihat Duman ve sanatçı
Memed Erdener’le —İstanbul’u
gezerek oluşturdukları fenomenlerle kurguladıkları sergi vesilesiyle— kötülük üzerine.

Gerçek suç odaklı yayınların ilk popülerleşmesi şehirleşme sonrası yükselen suç oranlarına bağlanıyor. Dijital teknoloji, true crime türüne yeni olanaklar sunuyor.

2016 yılında Hindistan’da, bir gecede ülke ekonomisinde dönen paranın değer olarak yaklaşık %90’ı, sirkülasyondan kaldırıldı. Bu demonetizasyon hikâyesini tersten okumak, parayı nakitten kurtarıp sanallaştırmanın önemine ilişkin ipuçlarını açığa çıkarıyor.

« Yalan, karşılıklı bir uzlaşma platformudur. Karşınızdaki hakkında
ne kadar çok gerçek bilgiye sahipseniz,
o kadar çok yalan söyleyebilirsiniz. Rekabet, yalan için ön koşuldur. Yalan, yalan olmakla birlikte, muhakkak bir gerçek zemin gerektirir. »

İnce belli çay bardakları “gündelik yaşamın katmanları arasına iliştirilmiş birer kitap ayracı gibi.” Geçmişi şaşırtıcı biçimde belirsiz bu bardaklar gerçekten Türk çay kültürüne mi özgü?

Gelip giden işlerin ve sonu gelmeyen angaryaların arasında oynanabilen,
son derece heyecanlı, tekrar tekrar oynanınca sıkmayan, yüksek tempolu, bağımlılık yapan, harika tasarlanmış, şahane müzikleri olan bir aksiyon
oyunu üzerine.

Zeynep Kayan’ın isimsiz beyaz kitabı “hayranlık, merak ve hayret duyguları arasında bir gezinti gibi […] Metin ile kendini sarmalamış bu kitabın sözele kendine güvenli sırt dönüşü onun benzerlerinden sıyrılmasını sağlıyor.”

« Vasatlığın gözlerdeki parıltıları çaldığı çağ kapını çalıyor, çatıdaysan geriye sadece gökyüzü kaldı, cesaret
o zamanlar gerekliydi, yollar aşıldı
ve gezegen kombinasyonları görülmemiş açılarda kilitlendi… »

Botanik Enstitüsü, herbaryumlar, arşivler, toplayıcılar ve Baytop ailesinin bitkilerle başlayan biriktirme tutkusuna ilişkin bilim tarihçisi Feza Günergun’la yapılan görüşme üzerine.

Hemen hemen her kıtada pek çok proje gerçekleştirmiş yeni medya stüdyosu Ouchhh’un kuruluşu ve işleri üzerine Ferdi Alıcı konuştu. “Veriyi boya, algoritmayı fırça olarak” kullandıkları enstalasyonlara ilişkin “yapay zekâyla çalışmayı çok sevdik,” diyor Ferdi.

Topluluk bahçesi, genç papa, günler, Abbas Akhavan, Met Üst, sahaf, kedi, mekânda adalet, kâseli iblis, Wiseman, müptezhel, dümen, entrika, İnci Eviner, Lin Pesto, caz camiası, OKNOTOK...

Tsang Kin-Wah, kutsal geyik, boğa, Morrisey, Enver İbrahim, ODTÜ, Taksim, Eleanor Bond, yine Faust, Tolga Tüzün, geleceğin kısa tarihi, bisiklet, el Hamra, 3 mavi 1 kahverengi, lama, drone...

Yazıyüzü, hayvan bilinci, Ryue Nishizawa, kare, sayısal Björk, Tove Jansson, parti, Manifold, şehitlik, Nil, onarım, Füreya, alacakaranlık, Kaf Dağı, etik, Ahmet Güntan, akıl, Kill4Me...

Sezgi, ECM, Feyhaman, kâğıt mimarı, ÇIN, palyaço, Faust, Osman Şahin, derinin altında, Nicolas Jaar, TRT, Perec, Mehtap Baydu, Kalben, favori cinayet, uçurtma, seksek, ağlayan...

İçinde yazı, tipografi ve grafik tasarım üzerine dünyanın dört bir yanından hikâye bulunan kitaba dair notlar.

TED Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nün ilk dört yılını öğrenci işleriyle belgeleyen kitaba dair notlar.